Bata pa ko

Bata pa ko
Me and couz Bea

Sunday, February 20, 2011

Ang Talambuhay Ni John Bert D. Mimay


                                                Noong Ako Ay Isang Taong Gulang


Ako si John bert D.Mimay isinilang ako noong Nobyembre adose isang libo`t siyam na raansiyam napu`t apat.At ang aking ina ay si Josielyn D. Mimay at ang aking ama naman ay si Vernie B. Mimay. Noong limang taong gulang pa lamang ako ay marami ng nagbago sakin marami na akong naging kaibigan at pinag aral ako ng aking mga magulang sa paaralang San marcos Elementary School. Kinder ako noon lagi daw akong umiiyak dahil sa iniiwan ako ng ina ng tumagal ay nasanay na din ako dahil sa unang pasok ko pa lamang yon at noong nakatapos ako ng kinder ay natuwa ang aking mga magulang at dahil doon ay tutung tong na ako sa ika unang baitang mas lalo akong natuto ng mga bagay-bagay na itinuturo ng aking mga guro sa aming paaralan at pagkatapos noon ay tumuntong naman ako sa ikalawang baitang marami akong natutunan bago ako tumuntong sa baitang na ito marami din akong naging mga bagong kamag aral.naging scout lider ako noon nagkaroon kami ng camping sa aming paaralan. 






 Pagkatapos noong araw na iyon ay nalalapit na naman ang pagtatapos ng ikalawang baitang na ito at ng sumapit iyon ay bakasyon naman ang dadaan. Nagpunta kami sa maynila noong marso ikapito dalawang libot dalawa dinalaw ko sa maynilaat naging emosyonal ako dahil aalis na kami at babblik kami sa aming probinsya. ang aking lola at lolo at kamag anak at ng makita ko ang aking lola ay malaki na daw ang aking pinagbago at hindi nagtagal lumipas ang dalawang buwan na pamamalagi ko sa maynila ay bumalik na kami sa aming probinsiya upng ipagpatuloy ang aking pag aaral. At nang sumapit ang aking ikapitong kaarawan ay laking tuwa ng aking mga magulang marami sa aking kamag aral ay inimbitahan ko sa aking bahay upang ipagdiwang ang aking kaarawan . At nang tumuntong ako ng ika limang baitang doon ako nagsimulang matuwa ay dahil isang taon nalang ay gagraduate na ako marami rin ako pinagdaanan upang marating ko ito. Hindi nagging hadlang ang kahirapan upang makatapos ako. Pagkatapos noon ay narating ko na ang araw na gagraduate ako ang aking pinaka aasam. Dahil sa nakatungtong na ako sa ika anim na baitang Masaya ako dahil isa ako sa mga nakuhang basketball player ngayong taon. Laking tuwa ng mga guro ng naipanalo naming an gaming laban noong nagkaroon ng Division meet marami akong naging kakilala pagkatapos noon ay naging masaya aqako dahil sa nalalapit na an gaming graduation at dahil marami akong natutunan hindi makakalimutan ang mga naituro ng aking mga guro at ng sumapit na ang buwan ng marso ika anim dalawang libot anim nagsipagtapos kami sa paaralang San Marcos Elemntary School natuwa ang aking magulang ng ibgay ko sa kanila ang aking diploma at nagkaroon kami ng kaunting salu salo sa aming bahay at nang kinabukasan ay swimming naman nming lahat, Masaya kami at ipinagdiwang naming ang aming pag graduate. Nag ambagan kami at naglagay kami ng mga palaro tulad ng Volley ball na kalaban naming ang mga babae na kung sino ang mananalo ay magkakaroon ng papremyo at yun ay tatlong daang piso, nanalo kaming mga lalaki laban sa mga babae at pagkatapos kumain kami ng tanghalian at nang kinahapunan marami kaming mga ginawang mga palaro at pagkatapos ay isa isa na kaming pinaahon upang magbihis dahil uuwi na kami napatawa ako dahil isa isa silang nakatulog sa sasakyan hanggang makauwi kami at noong Hunyo ika pito dalawang libot pito ipinag patuloy ko ang aking pag aaral sa Paaralang Col. Lauro P. Dizon Memorial National Highschool at doon nakakilala ako ng mga panibagong kaibigan. At nung 1st year ako masaya ako dahil may kakikilala na naman akong mga bagong mga kaibigan at dahil dun msaya na ako .  Masaya ako pero may kaunting pagbabago akong nararamdaman sa aking sarili ito ang una kong pasok dito marami kaming ginawa tulad ng nutri jingle na tuwing araw ng mga gulay ay naglalaban laban lahat ng mga seksyon natuwa ako at nakamit naming ang ika apat na posisyon at ng tumuntong na ako ng second year highschool ay masaya ako nagulat ang mga kaklase ko na tumangkad na daw ako at namuti ng kaunti ngunit bago ko matapos ang hirap na pinagdaanan ko noong first year highschool ako ay may panibago akong haharapin natuwa ako dahil ipinangako sa akin ng mga magulang ko na magtatapos ako upang ako ang tumulong sa kanila. At ngayong malapit na naman mag bakasyon ay nagpaplano na naman kaming mag outing sa beach pero hindi ito natuloy dahil marami sa aking kamag aral ay hindi pinayagan ng kanilang mga magulang kaya nagpasya ang lahat na iba nalang ang gawin naming at yun nga dumaan pa ang mga araw ay ipinagdiwang namin ang piyesta sa aming lugar noong abril abente singko dalawang libot walo marami akong inimbitang kamag aral inilibot ko sila sa aming lugar tuwang tuwa sila ng ipinasyal ko sila sa isang perya. Matagal kaming namalagi doon masaya ako dahil takot na takot ang aking isang kamag aral.at noong third year ako ay marami ako natutunan sa aming guro na si gng. reyes at dahil sa kanyang pagtuturo ay marami akong nalaman. At ngayon dadaan na naman ang bakasyon ay pupunta naman kami sa maynila upang dalawin ang aking lolo at lola.   




 Naging emosyonal naman ako dahil sa pagkalipas ng dalawang buwan ay sasapit na naman ang pasukan dahil sa bilis ng araw at panahon ay forth year na ako. Medyo may kaunti akong hindi kilala pero ng tumagal ay halos naging kakilala ko ng lahat sila marami akong pangarap sa buhay tulad na maging isang pinakamagaling na basketball player, business man, doctor, mahusay na mekaniko o pagsusundalo,medyo mahirap na ngayon dahil graduating na kami gusto ko pag akyat ko ng entablado sa harap ng maraming mga estudyante at nga guro na pumapatnubay sa amin sa tuwing kaim’y nasa loob ng paaralan nagpapasalamat ako sa kanilang lahat dahil marami akong natutunan sa kanila sa lahat ng naitulong nilang kaalaman sa amin marami akong hindi malilimutang ngayon.







                                     Ang Bonding Time Naming Magkakabarkada


Masaya ako na nagging kakilala at kaibigan ko sila at ipinapangako ko sa aking magulang na iaabot ko sa kanila ang aking diploma at sa ganun na  masuklian ko ang pag aaruga nila sa akin at gusto ko ako naman ang tumulong sa kanila at sa ganung paaralan hihigitan ko ito sa abot ng aking mkakaya para sa kanila naman talaga dahil sila’y mahal ko at dahil nanalo ako sa botohan para sa kabataan nanalo ako bilang isa sa mga SK konsehal na aming barangay isa rin yun sa dahilan kung bakit gusto ko makapagtapos upang maging isang magandang halimbawa sa kabataan sa aming barangay.Madami pa kong gustong matupad na pangarap kaya gagawin ko ang lahat para matupad ito.at gusto rin makamit lahat ng magagandang mang bagay na makukuha ko at sana matuwa at magandahan sa aming magandang pa proyekto at salamat narin din sa lahat ng bumoto.at pati narin s ang ama ngayon ay gusto kung maging isang pinaka magaling na basket ball player sa ating bansa at pati narin sa buong mundo.Tutuparin ko ang magagandang pangarap ng aking mga magulang.Hindi ko sila bibiguin at salamat at sa mga guro na na tumulong para marating ko ito at ngayung mag ka college na ako dodoblihin ko pa ang pagsisikap ko at sana matapos ko ito.at ngayung nalalapit  na ang aming pagtatapos ay nag papasalamat ako sa mga sumoporta sa akin . 
                                                         Ang Aming Swat Team

No comments:

Post a Comment

"ANG SIMPLENG TALAMBUHAY "NI SHARAH BECINA LUNA